Hun ervaringen maakten indringend duidelijk hoe pleegzorg ‘zo normaal mogelijk’ kan zijn, maar ook waarom dat soms helemaal niet lukt. “Ik had zeven hulpverleners in zeven jaar. Dat is toch niet normaal?!”

Het was bijzonder om te zien dat er een gevoel van verbondenheid en saamhorigheid ontstond onder de aanwezigen, aangezien het voor velen de tweede sessie was waaraan ze deelnamen. Er was een geweldige uitwisseling van kennis, enthousiasme en gedeelde ervaringen. Samen onderzochten we wat nodig is om pleegkinderen zich meer gezien en gehoord te laten voelen, waarom hulpverleners geneigd zijn afstand te houden maar pleegouders soms juist behoefte hebben aan nabijheid, en op welke manier de belasting van pleegouders kan worden verminderd binnen een Mockingbird constellatie.

Bekijk ons fotoverslag!

Mockingbird daagt alle betrokkenen bij pleegzorg uit om zichzelf telkens weer één cruciale vraag te stellen: hoe zou dit er in een ‘normale’ familie aan toe gaan? Tijdens de bijeenkomst werd duidelijk dat het stellen van die vraag en de antwoorden erop de aanwezigen raakte, en hen motiveerde om normalisering in hun werk (nog meer) centraal te stellen. We kijken met trots terug op deze waardevolle dag en danken de deelnemers die hebben meegedacht over de verdere ontwikkeling van Mockingbird in Nederland. Een uitgebreid (foto)verslag is hier te vinden.

We willen ook graag onze dank uitspreken aan de Nationale Postcode Loterij, Kinderpostzegels en het Oranje Fonds voor hun steun, waardoor wij deze sessies kunnen organiseren.