Anke van der Landen, voorzitter
“De kracht van het gewone”

Waarom zet jij je middels je rol in het OP-bestuur in voor het verbeteren van pleegzorg in Nederland?
“Ik geloof dat we jongeren kunnen helpen als we ‘zo gewoon mogelijk’ nog beter kunnen vormgeven naast professionele hulp. Wanneer een jongere een vraag of uitdaging heeft, zoeken we het heel vaak alleen in de professionele hulp. Ik verwonder me over het feit dat we een simpele – een ‘gewone’ – oplossing vaak best spannend vinden. Met Mockingbird creëer je een familiesysteem dat niet is opgebouwd vanuit allemaal professionals, maar gewoon mensen die met elkaar voor langere tijd een verbintenis aangaan. Ik geloof dat jongeren daarbij geholpen zijn: meerdere pleegouders als voorbeeld, de hubhome pleegouders als soort grootouders waar je kunt logeren. In een constellatie staan leuke dingen doen centraal, maar ook relaties aangaan en gesteund worden. Door leuke dingen te doen maken we vriendschappen, dus in tijden dat het minder gaat ben je ook bereid iets te delen. Je kent elkaars situatie dus je hoeft niet moeilijk te doen. Professionals staan toch meer op afstand en hebben simpelweg niet zoveel tijd om die relatie zo intensief op te bouwen. Professionals zijn daarnaast tijdelijk in het leven van een jongere. Natuurlijk heb je de professionals wel altijd nog nodig, dus in die zin is Mockingbird mooi aanvullend.”

Wat heeft OP over vijf jaar bereikt met Mockingbird?
“Ik hoop dat in de hele jeugdsector manieren gevonden worden om kinderen te laten opgroeien binnen de normale systemen. Dat we met Mockingbird veel leren over hoe dat kan en werkt. Dat we het gedachtegoed en de lessen niet alleen in pleegzorg kunnen gebruiken, maar jeugdzorgbreed. Het zou heel mooi zijn als het ons lukt het als een natuurlijke basis te zien waar professionele hulp af en toe aan toegevoegd wordt.”

Peter van der Loo, penningmeester
“Draagkracht pleegouders vergroten”

Waarom zet jij je middels je rol in het OP-bestuur in voor het verbeteren van pleegzorg in Nederland?
“Pleeggezinnen zijn een belangrijk onderdeel van de zorg voor jeugd in Nederland. De helft van de kinderen die niet thuis kunnen wonen vindt een plaats in een pleeggezin, en waarschijnlijk zal dat aantal toenemen. Daarbij zal door allerlei lovenswaardige beleidsvoornemens (voorkomen van uithuisplaatsen, afbouw van grote groepen) naar mijn verwachting de druk op pleeggezinnen toenemen. Het vergroten van hun draagkracht is daarom belangrijk. Dat kan door effectievere ondersteuning door professionals, maar in een tijd van toenemende personeelskrapte ook door het versterken van eigen ondersteunende netwerken. Die innovaties wil ik steunen.”

Wat heeft OP over vijf jaar bereikt met Mockingbird?
“Het zou fijn zijn als OP samen met pleeggezinnen en pleegzorgorganisaties bereikt dat op veel meer plekken de kans op een breakdown, het ongewenst beëindigen van het verblijf in een pleeggezin, is verlaagd. En dat door de samenwerking in de Mockingbird constellaties kinderen een nog steviger basis hebben voor een gelukkige toekomst.”

Annelies Mulder, secretaris
“Grootste cadeau aan een kind”

Waarom zet jij je middels je rol in het OP-bestuur in voor het verbeteren van pleegzorg in Nederland?
“Pleegouders zetten hun deur open voor kinderen die (tijdelijk) geen thuis hebben. Dat is nogal wat, misschien wel het grootste cadeau dat je een kind kan geven. Ik wil doen wat in mijn vermogen ligt om ervoor te zorgen dat pleegouders dit willen blijven doen, en dat wij als samenleving hen zo goed mogelijk ondersteunen, zodat zij er in de zorg voor kinderen niet alleen voor staan. Mockingbird doet precies dat. Pleegouders en kinderen een netwerk in de buurt bieden, een extended family, waarop je kan terugvallen als het even moeilijk is of je met vragen zit, en dat warmte en gezelligheid biedt.”

Wat heeft OP over vijf jaar bereikt met Mockingbird?
“Het liefst zou ik zeggen dat iedere pleegouder over vijf jaar een Mockingbird familie in de buurt heeft. Maar misschien is dat nog niet reëel. Maar als elke pleegzorgorganisatie zo’n vijf Mockingbird constellaties heeft, dan zijn het er toch al 150 in totaal. Dat moet toch te doen zijn? Het belangrijkste resultaat is dan dat breakdowns, als een kind door omstandigheden toch weg moet uit een pleeggezin en ergens anders opnieuw moet beginnen, sterk aan het teruglopen zijn. Een droom? Misschien, maar ik geloof erin. En ook niet onbelangrijk: meer waardering en begrip rondom pleegzorg. Pleegouders en pleegkinderen verdienen dat!”